နွလုံးသားက ေက်ာက္႐ုပ္လို ျငိမ္သက္ခဲ့ရတဲ့ အစြန္႔ပစ္ခံေန႔မ်ား
မလြမ္းဖူးတဲ့ ဒီရင္ဘတ္က
နင္က်င္ေဆြးေျမ႕လို႔
ေသရာပါမယ့္ျမင္ကြင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို
ငါ သိပ္မုန္းတယ္...ေတာက္!
ဘယ္ဆီက ဝဋ္ေႂကြးအမွားအယြင္းေတြလဲ
ဒီမွာတင္ ေက်ပါေတာ့
တံခါးပိတ္အခ်စ္ေတြနဲ႔
အေမွာင္ထဲမွာ ငါတစ္ေယာက္တည္း
အိမ္ျပန္အထီးက်န္လမ္းေလးေတာင္
ငါ့အတြက္ ဝမ္းနည္း
လမင္းကို ၾကိဳးဆဲြခ်ထားတဲ့ ညလို
ငါ့ကို အေမွာင္ထဲမွာ ပစ္ထားခဲ့ေတာ့
တရားဝင္စာရင္းမွာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမဲ့ခဲ့ၿပီ
ဝွက္ထားလြန္းတဲ့က်မ္းစာအုပ္က
ျခစားတတ္တယ္ သိရဲ့လား
ေပ်ာ္ပါေစေလ
အခ်စ္က ရယူျခင္းတစ္ခုတည္းဆိုရင္
သမိုင္းမွာ
ဒီေလာက္ နာမည္ေက်ာ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ။
Posts
my poem
15 years ago
Myanmar Kyat Converter
No comments:
Post a Comment